Vandaag artikel in Het Laatste Nieuws.

Ik zal zo vlug mogelijk scans maken van krantenartikels van 1961.
Reeds een woordje van dank aan het adres van John Wooley die deze krantenartikels aan mij schonk
voor het archief van Expo 100.

Ik zal deze vergeelde krantenknipsels zo goed mogelijk inscannen.
Gezien de ouderdom van deze krantenknipsels zal ik mijn uiterste best doen er een leesbare scan van te maken.
Ook was het in 1961 een zeer omvangrijke krantenformaat en niet simpel op A4-scanner in te scannen.

Wordt dra vervolgt...

Niet quoten met foto A.U.B.

Vermits het formaat van de krant in die tijd zo groot was, is het onmogelijk om de krantenartikels in 1 scan dit leesbaar hier te tonen.
Ik heb in meerdere keren ingescand en de artikels samengevoegd.
Dra zal ik andere artikels hier plaatsen .

dat zo'n zaken nu moesten gebeuren , er breekt spontaan nen derde wereldoorlog uit in aalst.....als jonge snotneus zoals ik en vele anderen kunt ge enkel voortgaan op de verhalen van wie er toen was.....maar t moet in daar in orde geweest zijn.... k hoor het er nu nog zeggen " wij moeten nu nog altijd boeten voor die ene match".... en soms denkt ge dat dat de waarheid wel eens zou kunnen zijn

AALST.TV

Samenstellingen der ploegen

E.Aalst: Pie Van der Meirsch, Antoine Van Poelvoorde, Willy Bellon, Rens, Fons Lockefeer, Plas, De Boeck, Balogh, Jan Van Poelvoorde, Mayama, Gaston Van der Elst

Standard: Nicolay, Vliers, Thellin, Bolsee, Spronck, Houf, Semmeling, Sztani, Beurlet, Crossan, Paeschen

Scheidsrechter: Arthur Blavier

Onder de leiding van ene Arthur Blavier, zal E.Aalst - Standard van 5 november 1961 één van de meest besproken wedstrijden worden uit de clubgeschiedenis. Arthur Blavier was toen in Aalst reeds jaren gekend, want in het seizoen '50-'51 herleidde hij den Eendracht al eens tot 7 man! Maar deze match van den Eendracht tegen Standard zal die fameuze wedstrijd nog overtreffen.
Blavier zag een eindeloos aantal fouten van Standard-zijde door de vingers o.a. een elleboogstoot van Spronck aan Jan Van Poelvoorde waardoor hij voor tien minuten van het veld moest om zich te laten verzorgen. Twee minuten voor rust is dezelfde Jan Van Poelvoorde de hoofdfiguur van de eerste uitsluiting, Jan kreeg van Semmeling een trap in de onderbuik en rende naar Blavier.
“ Ziet ge niet dat ze tegen onze schenen stampen,” schreeuwde Jan.
”Taissez-vous! Zwijg!” gebood Blavier
“Ziet ge niet dat…”
“Dehors!” Jan Van Poelvoorde vloog eruit.
Tijdens de koffiepauze sloeg Standard-voorzitter Roger Petit met de vuisten op tafel, hij zou maatregelen treffen als er nog iemand van Luik een vuile fout begin. De gemoederen moesten bedaren, snauwde de president naar zijn spelers.
Vier minuten ver in de tweede helft opende de grote aanstoker Leon Semmeling himself de score 0-1. Van onrecht gesproken!
Vijf minuten later in de 50ste minuut volgde de tweede Aalsterse uitsluiting deze keer mocht Antoine Van Poelvoorde naar de kleedkamers. Blavier zag immers een denkbeeldige overtreding op Sztani. “Ik raakte hem niet eens” zegde Antoine achteraf aan de verzamelde pers.
Het zogenaamde slachtoffer gaf nadien ruiterlijk toe niet geraakt geweest te zijn, ik had wel pijn van een lichte kramp toen ik weer opstond bleek Antoine Van Poelvoorde reeds uitgesloten.
Tien minuten later floot Blavier een betwiste strafschop tegen Aalst de anders zo minzame Congolees Albert Mayama protesteerde.
”Kom hier!” zegde Blavier, “hoe heet gij?” Gij moet zwijgen op het veld of ge moogt u ook gaan aankleden”.
Ik stond toen met gekruisde armen voor hem, vertelde Mayama achteraf, ik antwoorde dat hij me van het veld kon sturen omdat hij
toch de baas was.
“Zwijgen of ge gaat onmiddellijk!” blafte Blavier terug.
In een opwelling stak Mayama zijn vuist omhoog, de supporters joelden terwijl Blavier de vinger richting kleedkamer uitstak, gevolg de uitsluiting van onze eerste Aalsterse kleurling.
In de 71ste minuut mede door de nummerieke meerderheid verdubbelde Paeschen voor Standard de score.
Een kwartier voor affluiten riep Gaston Van der Elst zijn ploegmaten op om het terrein te verlaten, verzorgers en bestuursleden probeerden de spelers tot bedaren te brengen. Door het dolle heen en na 75' bestormden een deel van de 14.000 Aalsterse fans het terrein, rijkswacht en politie kregen de woedende supporters slechts met veel moeite van het veld.
Alles speelde zich dan bliksemsnel af, Van der Elst, Plas en Balogh moesten kort naeen door de talloze onbestrafte aanslagen geblesseerd van het veld, waardoor Aalst nog maar met 5 spelers op het veld kwam te staan.
Blavier moest dus noodgedwongen vroegtijdig de wedstrijd affluiten, onderhand was het al 0-3 geworden.
In eerste klasse was het nog nooit gebeurt dat een ref wegens te weinig spelers op het veld een wedstrijd vroegtijdig moest stopzetten!
Het Pierre Cornelisstadion daverde op zijn grondvesten, drieste fans bestormden opnieuw het terrein. De Aalsterse politieagenten probeerden oog in oog met de woedende fans, minstens de veiligheid te waarborgen van Arthur Blavier, die sprakeloos en bleek onder politiebescherming het veld verliet. Waar is hij? We willen hem, we slaan hem dood. Gangster, schurk!
“Mensen ga toch a.u.b. naar huis” riep een radeloze Michel Verschueren, buiten het stadion bleef het nog uren onrustig in Aalst.

Een vernietigend verslag

De dag later, op 6 november1961 maakte Arthur Blavier zijn wedstrijdverslag over aan het centraal Scheidsrechterscomité, het was een vernietigend rapport tegen onze club met meerdere schorsingen tot gevolg.

Had de vloek van Blavier ni bestoan, weir speldjen na Champions League..

Woensdag 22 november 1961: eerste uitspraak van het sportcomité

Plas: een blaam
Van Der Meirsch: een aanbeveling
Balogh: één speeldag geschorst
Bellon: twee speeldagen geschorst
Van Der Elst: vier speeldagen geschorst
Jan Van Poelvoorde: vier speeldagen geschorst
Antoine Van Poelvoorde: vier speeldagen geschorst
Mayama: zes speeldagen geschorst
Michel Verschueren: tot 31 december 1962 geschorst van alle trainersfuncties
Uitslag wedstrijd: 0-5 voor Standard en de eerstvolgende wedstrijd moet met gesloten deuren gespeeld worden.
Eendracht Aalst gaat in beroep.

Op 8 december 1961 komt de zaak Blavier voor het beroepscomité

Plas: een blaam
Van Der Meirsch: een aanbeveling
Balogh: een blaam i.p.v. één speeldag schorsing
Bellon: blijft twee speeldagen geschorst
Van Der Elst: twee i.p.v. vier speeldagen schorsing
Jan Van Poelvoorde: zeven i.p.v. vier speeldagen schorsing
Antoine Van Poelvoorde: vier speeldagen schorsing
Mayama: zes zondagen schorsing
Michel Verschueren blijft van alle officiële functies geschorst tot 31 december 1962
Uitslag is van de wedstrijd: 0-5 en Eendracht moet de wedstrijd van 17 december tegen Lierse met gesloten deuren spelen.

Opmerkelijk detail: van het twaalfkoppig sportcomité zetelden er maar vier Vlamingen, je kan je al voorstellen dat Blavier daar als Waal al fluitend binnen en buiten is gekomen.

Aalst was een te Vlaams gezinde stad en dat was een doorn in het oog van de bondsverantwoordelijken, je had ploegen die om in het gat van de franstaligen te kruipen hun clubnaam een franstalige tint gaven zoals La Gantoise, Malinois enz. bij den iendracht hebben ze dat ook geprobeerd maar daar stuiten ze op tegenstand van de Vlamingen.
Ooh Eendracht ploeg van ons hart!