Misschien Gacem (tijdelijk) in de A kern opnemen ter vervanging van Spotbeen. Kan als invaller een gesloten match ook wel openbreken en de vele fouten die op hem gemaakt worden kunnen vrije trappen op leuke plaatsen of penalties oplveren.

Geen slecht gedacht

voorbeschouwing www.iendracht.be

KSV Sottegem beleefde net zoals Eendracht Aalst enkele woelige weken vorig seizoen. Marleen De Clercq, voorzitster van Sottegem, dreigde vorig seizoen immers klacht in te dienen tegen Egmont Army, de plaatselijke sfeergroep. Die hadden uit onvrede met de beslissingen van De Clercq immers geprotesteerd en deelden in de terugwedstrijd tegen Eendracht vorig jaar pamfletten uit waar ze de relatie van De Clercq met speler Didier Haeck hekelden. Dit deden ze omdat Kris Van Der Haeghen in de week voor de wedstrijd ontslagen werd. Onze trainer was immers zeer geliefd in Sottegem, hij promoveerde met hun naar derde klasse. Volgens Egmont Army was Marleen De Clercq er niet mee akkoord dat Didier Haeck sinds enkele weken naast de ploeg viel. Er volgde een koude oorlog tussen beide partijen die zelf de hoofdpagina van enkele nationale kranten haalden. De website en het forum werden tevens offline gehaald. Ons doet het alvast denken aan iemand die hier nog niet zo lang geleden voorzitter was. Of alles weer koek en ei is tussen beide partijen weten we niet, maar Didier Haeck zit in ieder geval nog in de kern van Sottegem. Vooral voor de supporters zal het woensdag dus een geladen partij worden. Zij zagen zoals eerder gezegd dus naast hun trainer ook sterkhouders Brecht en Wouter Moreels naar ons trekken, net zoals Glenn Coppens.


Ik kijk uit naar de match woensdag en ik wens aalst veel succes, khoop op een mooie match een veeeel sfeeer van beide kanten


Om op een deel van de voorbeschouwing hierboven terug te komen....


wel, Koek en ei is het niet echt, de supporters komen voor de ploeg de spelers te steunen voor ons stamnummer!! Over het beleid jaaa.... das nogal lachwekkend soms:plat:

Tot woensdag!!

kristof is vandaag beginnen trainen. Wat betreft depoitre : die zou een scheurtje hebben in de lies.
jellie delie is daarnet na de recuperatietraining aangekomen met zijn, laat ons zeggen, 'manager'.

Kestens was rondjes aan het lopen toen ik mijn ticket ging afhalen daarnet. lord was aanwezig maar trainde niet mee. Hopelijk kan hij woensdag spelen want als Depoitre inderdaad een scheurtje heeft, zal ook hij wellicht out zijn. En als Delie effectief moest vertrekken, hebde vanvoor niks meer op overschot eh.

Nja, dan wordt het wel dunnetjes vooraan mocht delie vertrekken.Ook al heeft lord bewezen dat hij in de spits kan spelen. Depoitre is dan out voor woensdag ? En hoelang ?

Lord zou last hebben van lies maar schijnt dat lord dikwijls in begin van week niet meetraint, das dus niks nieuws.

indien Delie zou vertrekken dan verwacht ik eerstdaags de komst van een extra aanvaller, zal ook
wenselijk zijn. Depoitre speelt normaliter woensdag niet.

Tis nu net da wat ik bedoel. Bij vertrek van Delie hebde enkel Lord, wie gade in de spits zetten als die moest uitvallen? Ne nieuwen is nie direct speelgerechtigd eh!

is dat al 100% zeker dat Depoitre niet speelt, t kan wel ook wel zijn dat men Sottegem zand in de ogen wil strooien...

2.000 euro schenken aan de jeugd voor materiaal aan te kopen, chapeau

Hoe geraken jullie aan dat geld ?!

Ik hoop dat dit niet klopt. Een scheurtje betekent waarschijnlijk meerdere weken inactiviteit.

Als Delie vertrekt best afspreken na woensdag. Dan kan hij nog meedoen op Sottegem en moeten ze snel een andere hebben die tegen de week nadien speelgerechtigd is.

Depoitre heeft een scheurtje in de heupbuiger, een hele vervelende blessure.

t seizoen is nog niet begonnen, en we hebben nog één spits, Lord. En die trainde ook niet vandaag...

voor de liefhebbers, info over de heupbuiger...

Het heupgewricht is een zeer stabiel gewricht, dat maar beperkte beweging toelaat. Het vormt de verbinding tussen rug en bekken met de benen. Mede door de grote belastingen is het gewricht stevig geconstrueerd. De gewrichtskop zit goed opgeborgen in de diepe kom als onderdeel van het bekken. De kapsel-bandstructuren zijn sterk, zodat een ontwrichting zelden voorkomt.

Rond het heupgewricht bevinden zich spieren die de beperkte bewegingsuitslagen van het gewricht mogelijk maken. Buiging van de heup wordt vooral mogelijk gemaakt door de iliopsoas: een zeer grote en sterke spier, die vanuit de lage rug via het bekken naar de binnenzijde van het bovenbeen loopt. De buiging wordt tevens nog geholpen door de bovenbeenspieren, zoals de quadriceps. Deze loopt van de bekkenrand naar de knie en zorgt tevens voor een strekking van het kniegewricht.
De beweging van het bovenbeen naar binnen wordt uitgevoerd door de adductoren. Aan de buitenzijde van het heupgewricht bevindt zich het peesblad van de tractus iliotibialis, die een stabiliserende functie voor de heup heeft en tevens doorloopt naar de buitenzijde van de knie. De abductiebeweging van de heup (naar buiten) wordt ondersteund door de middelste bilspier (gluteus medius).
Bij de strekbeweging van de heup zijn de bilspieren van belang. Deze maken het bij uitstek mogelijk om rechtop te kunnen staan. Draaibewegingen in het heupgewricht worden uitgevoerd door een samenwerking van de eerder genoemde spieren, waarbij de diepe bilspieren (bijvoorbeeld de piriformis-groep) een belangrijke rol spelen. Op plaatsen waar pezen over uitstekende gewrichtsdelen lopen, maken slijmbeurzen het mogelijk dat de weefselstructuren over elkaar glijden.

Letsel aan het heupgewricht
Bij een fors gewrichtsletsel is een breuk van de hals van de heupkop vaker de oorzaak van langdurige invaliditeit. De kans hierop neemt toe bij een voortschrijdende botontkalking, zoals op hogere leeftijd vooral bij vrouwen wordt gezien. Regelmatige belasting van de onderste ledematen, bijvoorbeeld in de vorm van veel wandelen of hardlopen, verkleint de kans op heupfracturen en beïnvloedt de mate van botontkalking gunstig.

Botbreuken in de nek van het bovenste deel van het dijbeen - en soortgelijke letsels - kunnen ontstaan door langdurige overbelasting bij hardlopen. Wij spreken dan van een vermoeidheids- of stressfractuur. Deze zien wij vaker in de voet, het scheenbeen of het kuitbeen, maar ze komen - sporadisch - ook voor in het bovenbeen, de heup en het bekken.
Bij aanhoudende pijnklachten van de heup moet men op dit soort letsels bedacht zijn. De genezing duurt vaak meer dan twee maanden, waarbij een voorzichtige opbouw met krukken en onbelaste bewegingsvormen (aquajoggen, fietsen) belangrijk zijn.
Bij jeugdigen komen groeigebonden afwijkingen van de heup voor, die ook ernstige gevolgen kunnen hebben voor de functie van de heup op volwassen leeftijd. In de leeftijdsgroep van 3 tot 11 jaar bestaat de ziekte van Perthes, een afwijking van de kop van het dijbeen, die zich meestal uit in pijn in heup of lies en mank lopen. Om verergering van de situatie te voorkomen, is rust vaak de beste optie. Later (11 tot 16 jaar) kan de groeischijf van de dijbeenkop afschuiven. De pijn wordt hierbij in heup, lies of knie aangegeven. Een operatie kan de kop aan de hals van het dijbeen fixeren.

Een scheuring in het bovenste deel van de rectus femoris, een quadricepsspier die over het heupgewricht heen loopt, ontstaat door een plotselinge, snelle buiging van de heup bij een sprintbeweging. Er is pijn, lokale drukpijn en soms onvermogen om de spier aan te spannen. Bij de oudere jeugd moet men ook bedacht zijn op het afscheuren van de aanhechting van de rectus femoris bij de bekkenrand boven de heup.
Aan de binnenzijde van de dijbeenhals bevindt zich een botuitsteeksel: de trochanter minor. De iliopsoas zit hieraan vast. Door overbelasting van deze belangrijke heupbuiger kan een ontstekingsreactie ontstaan. Tevens is een slijmbeurs rond deze plek aanwezig, die ook kan ontsteken. Tijdens buiging van de heup treedt diep in de lies-heupregio pijn op, die tijdens hardlopen vooral wordt gevoeld wanneer het been wordt geheven en de paslengte of snelheid wordt vergroot. In het dagelijkse leven is zitten in een diepe stoel, opstaan uit de zithouding en beenhefbewegingen, zoals traplopen, pijnlijk.
De behandeling van deze, vaak slecht herkende, chronische klachten bestaat uit gedoseerde rust, intensieve rekkingsoefeningen van de iliopsoas en een lagere snelheid met minder beenheffing in training. Vermijd daarbij heuveltraining en wedstrijden.

Het psoasdeel (bij de lendewervels) van de iliopsoas loopt over het heupgewricht heen en kan aanleiding zijn voor een 'knoepend' gevoel of geluid: de snapping hip. Dit laatste wordt vaker veroorzaakt door het bewegen van vezels van de tensor fascia lata (spiertje dat het peesblad aan de zijkant van het bovenbeen aanspant) of van de grote bilspier (gluteus maximus) over de grote draaier van de dij (trochanter major). Behandeling hiervan is meestal niet nodig, hoewel meestal wordt aangeraden de vaak verkorte iliopsoas op optimale lengte te brengen. Met rekkings- en spierversterkende oefeningen zijn de klachten van de knoepende heup vaak goed te bestrijden.
Aan de buitenzijde van de goed voelbare trochanter major bevindt zich nog een slijmbeurs, die bij een val op de heup kan gaan zwellen en ontsteken. IJstherapie of een lokale injectie in de slijmbeurs zijn goede behandelmethoden.
Aan de binnen-achterzijde van de trochanter major hechten veel spieren vast, die ontstoken kunnen raken. Er is een lokale drukpijn, die goed met een vinger te bereiken is. Bij chronische klachten kunnen verkalkingen ontstaan. Lokale behandeling en eventueel een injectie zijn de beste remedie.
De bekleding van botdelen die de gewrichten vormen, bestaat uit kraakbeen. Dit weefsel vervormt als gevolg van belasting en kan zodoende forse, repeterende drukmomenten opvangen. Bij te grote belasting, zoals door een acuut letsel, een instabiel bandapparaat of een afwijkende gewrichtsstand, kan het kraakbeen worden beschadigd.
Kleine beschadigingen kan het lichaam zelf repareren, maar forse afwijkingen leiden op langere termijn tot artrose: slijtage van het gewricht. De risicofactoren die tot artrose kunnen leiden zijn in te delen in uitwendige en lichaamsgebonden factoren. Bij de uitwendige factoren zijn op het gebied van het hardlopen te noemen:

Omvang en intensiteit van de training
Een te snelle toename van de trainingsbelasting kan leiden tot overbelasting van spieren, pezen, botten en gewrichten. Dit geldt voor bijna alle loopblessures en vooral de chronische. De kraakbeenranden en het omgevende gewrichtskapsel raken geïrriteerd en het gewricht reageert met pijn, roodheid, zwelling, warmte-ontwikkeling en een functiebeperking. Bij te weinig aandacht hiervoor treedt onvoldoende herstel op. De zwelling, de veranderde samenstelling van de gewrichtsvloeistof en de veranderde gewrichtsfunctie maken het kraakbeen gevoeliger voor beschadiging.

Schoeisel en ondergrond
De schokdemping van de loopschoen dient, vooral bij zware mensen en bij lopen op een harde ondergrond, alle aandacht te hebben. De belasting die de benen ondergaan, is bij een harde ondergrond soms driemaal groter dan op gras, bosgrond of strand. Het nadeel van schokdempende oppervlakken is echter de ongelijkheid. Het zal duidelijk zijn dat voorzichtig trainen, liefst op een vlak, schokdempend loopoppervlak, te prefereren is.

Risicofactoren

Lichaamsbouw
De dikte van het gewrichtskraakbeen en de vorm van de gewrichten is individueel verschillend. Een repeterende belasting, zoals bij hardlopen, heeft bij verschillende personen een andere uitwerking. Sommige personen lopen op langere termijn een groter risico, maar dit voorspellen is moeilijk.

Vroeger letsel
Een gewrichtsletsel kan blijvend zijn. Zo kan knieletsel met meniscus- of kraakbeenbeschadiging vroegtijdig artrose veroorzaken. De eerste verschijnselen zien wij vijftien tot twintig jaar na een dergelijk letsel optreden.

Standafwijkingen en hypermobiliteit
Een afwijkende stand van het gewricht (bijvoorbeeld bij x-knieën) veroorzaakt bij sportbeoefening een asymmetrische belasting van het kraakbeen. De belastbaarheid van het gewricht is relatief verminderd, waardoor kraakbeenbeschadigingen eerder optreden. Bij sporters met een abnormale gewrichtslenigheid of bandslapte is het risico op slijtage van het kraakbeen groter. De gewrichten (wervelkolom, knie, enkel) worden in eindstanden soms gedwongen verder te gaan dan bij stabiele gewrichten.

Veroudering
Weefsels van het lichaam veranderen onder invloed van het ouder worden. De samenstelling van de kraakbeentussenstof verandert geleidelijk, waardoor het kraakbeen minder functioneel wordt. Wanneer men hiermee rekening houdt, hoeft men geen klachten te verwachten. Bij onvoldoende aanpassing kunnen er echter spier-, pees- of gewrichtsblessures ontstaan, die vaak chronisch zijn. Onder deze omstandigheden is later artrose te verwachten.

Kunststofgewricht
Artrose manifesteert zich het eerst door ochtendstijfheid, bewegingsbeperking, gewrichtspijn en snelle gewrichtsirritatie bij belasting. De bij diagnose gevonden afwijkingen, zoals verkalkingen, onregelmatige gewrichtsvlakken en haakvorming aan de gewrichtsranden, stemmen niet altijd overeen met de verschijnselen. Dit heeft te maken met het feit dat kraakbeenafwijkingen vaak moeilijk zichtbaar zijn.
Artrose is niet omkeerbaar, maar met een aangepaste belasting is bewegen zeker mogelijk en aan te raden. De operatieve mogelijkheden zijn beperkt tot het verwijderen van blokkerende bot- of kraakbeen-onregelmatigheden en het plaatsen van een kunststofgewricht. Vooral het heupgewricht wordt op deze wijze behandeld. Het gebruikte materiaal is echter ook aan slijtage onderhevig. Hardlopen wordt in zo'n geval altijd ontraden.

Trainingshervatting na gewrichtsletsel
Het weer gaan trainen met een onvoldoende hersteld gewrichtsletsel geeft vaak op langere termijn afwijkingen, die tot artrose kunnen leiden. Trainen op zich lijkt niet schadelijk te zijn. Het lichaam past zich immers aan de extra belasting aan door middel van een betere spierkracht en coördinatie. Het kraakbeen kan zich verdikken, waardoor de belastbaarheid hiervan toeneemt. Een geleidelijke trainingsopbouw, zonder blessures of klachten, kan dan tot op oudere leeftijd de loopsport mogelijk maken.

Het was volgens mij vrij duidelijk dat ook hij gekwetst was toen de verlengingen begonnen. Hij liep voortdurend te trekkebenen en een aantal keer naar de lies te tasten. Na een wedstrijd van 120 minuten in zeer warm weer, is het niet onlogisch dat je licht gekwetst uit die wedstrijd komt en je eens een dag training moet overslaan.