Eventjes zeggen dat ik al vanaf speeldag 1 over eindronde spreek, en dit zal blijven doen tot als het niet meer mogelijk is Heeft bij mij dus niets te zien met een nipte overwinning halen of niet

gij zijt gewoon zot gij, dat telt niet mee

http://www.notele.be/index.php?option=com_content&task=view&id=22413&Itemid=442

De beelden van de match kan je hier zien vanaf ongeveer minuut 4'40".
De eerste goal was volgens mij wel net offside maar soit. Het is wel duidelijk wiens mannetje er hier de doelpunten maakt...

You rang my Lord? Zat inderdaad veel warmer binnen afgelopen zaterdag met volle goesting, dus het was veel meer "willen" dan "mogen". Maar wel gemeend bedankt voor de felicitaties!

On topic:

1) De kern niet afserveren, ook niet na een blijkbaar zware snertprestatie... Hebben vorig seizoen in Roeselare, Boussu, Wetteren, Lommel, Woluwe, enz. nog grotere rampen meegemaakt tegen tegenstanders die van veel minder allooi waren. Van Lille B verliezen in hun eigen huis, is geen schande. Waren wat afgegleden in de stand maar is puur kwalitatief wellicht een van de beste kernen van tweede...

2) Manier waarop is hard om slikken, maar wat de reden hiervan is, durf ik toch voor een groot deel toewijzen aan de bizarre ingrepen van de trainer die ik na Oudenaarde/Woluwe al opwierp. Het klopt dat jeugd, enz. geen excuus mag zijn, maar we mogen ook niet vergeten dat deze groep niet in staat mag worden geacht om elke week heel regelmatig te presteren... Als het minder gaat, probeer je als speler uw heil te zoeken in standvastigheid, in wat u in de goede momenten sterk maakte... En wat blijkt daaruit? Dat de hele ploeg op een totaal andere manier loopt te spelen als in het begin van het seizoen - georchestreerd maar duidelijk niet in lijn met de kwaliteiten van de groep. BVR lijkt me terug te grijpen naar het sluwe die in de kern van de afgelopen drie seizoenen schuilde... helaas heb je die spelers niet meer voor handen. Als je deze kern belet van te voetballen, start je al met een achterstand... Daarom ben ik ervan overtuigd dat het probleem zeker niet ligt bij het systeem maar eerder bij de invulling ervan... Vroeger ging de ploeg uit van een stevige organisatie maar mochten de aanvallend ingestelde spelers toch redelijk hun "zin" doen, ook de backs trouwens... Getuige daarvan toch een heel pak mooi uitgespeelde goals... Na het grote aantal tegengoals begon de nadruk van het hele team eerder af te glijden naar focussen op nul en minder tegendoelpunten met het gevolg dat het onbevangen aanvallende er wat uit is... Als je dan op het veld van een sterke tegenstander na een dik kwartier met 2-0 in het krijt staat, zakt de moed u letterlijk in de schoenen... Mag geen excuus zijn, maar de spelers zowat kennende is het wel normaal...

Bovendien helpt het ook niet als je sommige ingrepen ziet van de trainer die psychologisch moeilijk te verklaren zijn, dan doe je meer slecht dan goed. Wissel van Pietermaat was een goed voorbeeld - wat bereik je ermee om iemand - die blijkbaar verre van de slechtste was - vijf minuten voor rust te vervangen voor iemand die je bewust naast je ploeg zette voor aanvang van de match? Bij mij blijft het kantelmoment de wissel van Ken tegen Oudenaarde wat een enorme impact gehad op de groep... Uw aanjager wordt er afgehaald vijf minuten nadat hij als controleur zijn ploeg op voorsprong zette, twee weken erna begon de stoelendans pas goed... Heel gek toch als uw trainer overal rust predikt maar zelf wel het conflictmodel toepast om het aantal tegendoelpunten te reduceren? En helaas ook consequentie niet in het woordenboek staan heeft daarbij...

Resultaten: Gunst eruit voor Petrovic, De Cuyper die plots niets meer kan, Smet/Bogaerts die met de daver op hun lijf spelen, Alex die niet meer in het stuk voorkomt, spitsen die slag om slinger worden gewisseld, draaien met veldbezettingen op momenten dat het niet hoeft waardoor ook de gekende krijgers het moeilijk krijgen en vooral uit hun "tent" worden gelokt... Vorig seizoen en in de voorbereiding werd Kestens bestookt op zijn wendbaarheid, de scouts zien nu ook waarmee ze Smet pijn kunnen doen, waardoor naast Bogaerts ook de rest van de verdediging heel vaak uit positie moet komen en dus kwetsbaarder wordt, Alex en Pietermaat worden compleet uit de match gehouden op opbouwend gebied waardoor Ken de man van de laatste pass wordt, Petrovic wordt hoog opgevangen waardoor zijn aanvallende bijdrages nihil zijn en op verdedigend vlak zijn mindere vorm niet kan wegstoppen: het is een aanschakeling van elementen...


3) Het spontane dat deze kern had, de flitsen op instinct, het technisch vernuft zijn momenteel gewoon verlamd door de angst inderdaad om iets verkeerd te doen wat wel gek is als je STVV, Westerlo, enz. het vuur aan de schenen kon leggen... En ik vind dat BVR daar een grote rol heeft in gespeeld. Bovendien lijkt hij niet bij machte om de wekelijks weerkerende problemen om te draaien op training terwijl deze ploeg zo aardig kan voetballen... Dat moet toch een reden hebben? Ik vrees gewoon dat er op dit moment veel te veel spelers tegen hun natuur moeten spelen. Hugelier was daar het eerste slachtoffer van, De Cuyper lijkt te volgen, en dan kan het snel gaan natuurlijk...

4) Deze ploeg is veel meer thuisploeg dan de kern van de afgelopen jaren waar er veel meer maturiteit inzat, vooral ook spelers die zich van niets iets aantrokken, noch van de fans, noch van de trainer genre Cousin, De Castro, Verheyden... Nu heb je spelers die je kan kneden, die wel vatbaar zijn voor zowel de fans als de trainer en daar moet je zowel de negatieve als de positieve kanten van nemen. Ook de trainer heeft daar een hand in: soms moet je als trainer een stap terugzetten als het wat minder gaat zodat de spelers hun individuele kwaliteiten terug kunnen vinden... De Cuyper kan elke linksback wegspelen, maar kan geen man meer voorbij en trapt geen voorzet meer, Weydisch komt nu steevast naar binnen, gaat nooit nog buitenom, Alex is nog een schim van zichzelf, Glouftsis begint het zonder aanvoer ook veel moeilijker te krijgen en achteraan groeit het besef ook dat door minder aanvalskracht elk foutje achteraan nog dodelijker kan zijn... En in die linie blaakten ze al niet van zelfvertrouwen... Net daarom snapte ik de uithalingen van BVR eerder al niet...

5) Ik denk dat deze groep momenteel meer nood heeft aan een psychologische aanpak van de trainer, eerder dan andere lapmiddelen of wisselen om te wisselen... En laat dat net niet de sterkste kant zijn van BVR...

er wordt hier precies nogal veel gezaagd over het feit dat iemand zogezegd aan het zagen is volgens mij
dus stopt allemaal met zagen

Welcome back DT (en nog eens proficiat! )